دشیر زاهدی (۱۹۲۸–۲۰۲۱) دیپلمات و سیاستمدار ایرانی بود که در دوران پهلوی نقش مهمی در روابط ایران و کشورهای غربی، به‌ویژه آمریکا، داشت. او داماد محمدرضا شاه پهلوی و وزیر امور خارجه ایران (۱۹۶۶–۱۹۷۱) بود. همچنین دو دوره سفیر ایران در آمریکا (۱۹۵۹–۱۹۶۲ و ۱۹۷۳–۱۹۷۹) بود و در دوران حضورش در واشنگتن، روابط نزدیکی با مقامات آمریکایی داشت. پس از انقلاب ۱۳۵۷، در تبعید زندگی کرد و در سال‌های پایانی عمر از برخی سیاست‌های حکومت ایران حمایت کرد.