عملیات فتح فاو یکی از مهم‌ترین و مرکزی‌ترین رویدادهای نظامی در جریان جنگ ایران و عراق به شمار می‌آید. این عملیات که با نام "عملیات والفجر ۸" نیز شناخته می‌شود، در بهمن ماه سال ۱۳۶۴ توسط ارتش جمهوری اسلامی ایران و نیروهای سپاه پاسداران آغاز شد و هدف اصلی آن تصرف منطقه استراتژیک فاو در جنوب عراق بود. منطقه فاو به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، دسترسی به اروندرود و اهمیت استراتژیک در تامین خطوط ارتباطی و حمل‌ونقل در جنگ، نقش تعیین‌کننده‌ای در روند تحولات نظامی داشت.

این عملیات با برنامه‌ریزی دقیق و استفاده از تاکتیک‌های نوین جنگی انجام گرفت. نیروهای ایرانی با عبور از اروندرود که یکی از مهم‌ترین موانع طبیعی در منطقه بود، توانستند با غلبه بر نیروهای عراقی به فاو دست یافته و این منطقه حساس را تصرف کنند. عملیات فتح فاو نشان‌دهنده جسارت و توانایی نظامی ایران در شرایط سخت جنگی بود و سبب شد توجه جامعه جهانی نسبت به پایداری ایران در برابر تحریم‌ها و فشارهای سیاسی و نظامی جلب شود.

از نتایج مهم این عملیات می‌توان به تاثیرات نظامی، سیاسی و روحی آن اشاره کرد. تسخیر فاو موجب بالا رفتن روحیه نیروهای ایرانی و تقویت جایگاه دیپلماتیک کشور شد. همچنین، این پیروزی استراتژیک باعث شد تا روند جنگ برای مدتی به سود ایران تغییر کند و توانایی تاکتیکی نیروهای مسلح کشور به نمایش گذاشته شود.

برای بررسی بیشتر وقایع مرتبط با این عملیات تاریخی و تحلیل دقیق‌تر، می‌توانید منابع معتبر تاریخی یا برنامه‌های پژوهشی مرتبط را، از جمله بررسی‌های منتشر شده در مراکز تخصصی و رسانه‌ای مانند عصر تی وی، مطالعه کنید.