این مستند به بررسی حزب رستاخیز ایران، یکی از جنجالی‌ترین و پرحاشیه‌ترین احزاب سیاسی ایران قبل از انقلاب در دوره پهلوی دوم می‌پردازد. تأسیس حزب واحد و فراگیر رستاخیر ملت ایران در راستای برنامه‌های بلند پروازانه محمدرضا پهلوی برای رسیدن به «دروازه های تمدن بزرگ» صورت گرفت و مهم‌ترین دلیل تأسیس آن در روند رو به تزاید خوی استبدادی شاه نهفته است؛ گروهی از مهم‌ترین طراحان و مجریان این حزب دارندگان درجه دکترا از دانشگاه‌های امریکایی بودند که عمدتا تحت تاثیر دیدگاه هانتینگتون قرار داشتند. گروه دیگر، توده‌ای‌هایی بودند که خدمت در نظام شاهنشاهی را بر تفکرات پیشین خود ترجیح داده بودند. گروهی از مشاوران فرح را نیز جزو پیشنهاد کننده‌گان طرح تأسیس حزب رستاخیز معرفی کرده‌اند. این حزب را باید آخرین مرحله دیکتاتوری شاه قلمداد کرد که بدون محابا، بقایای بسیار متظاهرانه و فرمایشی اصول مشروطیت و دموکراسی را در ایران فرو ریخت.