صنعت ماهواره‌ای ایران از دهه ۱۳۴۰ با بهره‌برداری از فناوری‌های فضایی آغاز شد. در سال ۱۳۴۹، ایران با نصب آنتن استاندارد A در اسدآباد همدان، به جمع بهره‌برداران فناوری فضایی پیوست. در دهه ۱۳۵۰، دفتر جمع‌آوری اطلاعات ماهواره‌ای برای استفاده از داده‌های سنجش از دور تأسیس شد.

اولین ماهواره ایرانی، «سینا-۱»، در سال ۱۳۸۴ با همکاری روسیه به فضا پرتاب شد. در سال ۱۳۸۷، ماهواره «امید» به‌عنوان نخستین ماهواره ساخت داخل، با ماهواره‌بر «سفیر-۱» به مدار زمین رسید. پس از آن، ماهواره‌های «رصد»، «نوید»، «فجر»، «نور» و «خیام» نیز پرتاب شدند.

سازمان فضایی ایران، وابسته به وزارت ارتباطات، مسئول توسعه فناوری‌های فضایی کشور است. این سازمان با همکاری دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها، پروژه‌های مختلفی مانند ماهواره‌های «ناهید»، «پارس» و «آت‌ست» را در دست اجرا دارد.

ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایران با تکیه بر توانمندی‌های بومی، در حال گسترش زیرساخت‌های فضایی و توسعه ماهواره‌های سنجشی و مخابراتی است