تخلیه اطلاعاتی یا همان تخلیه تلفنی یکی از روش‌های مهم جمع‌آوری اطلاعات است که توسط گروه‌های مختلف، از جمله گروه‌های مخالف نظام‌ها و دولت‌ها، به کار گرفته می‌شود. این فرایند شامل برقراری تماس تلفنی با فرد هدف و تلاش برای کسب اطلاعات حساس بدون جلب‌توجه یا آشکار کردن نیت واقعی تماس‌گیرنده است.

گروه‌های مانند منافقین و مجاهدین خلق معروف‌اند که از این روش برای جمع‌آوری اطلاعات راهبردی در مورد اهداف سیاسی، نظامی یا اقتصادی استفاده کرده‌اند. این گروه‌ها معمولاً با مهارت بالای خود در فنون روان‌شناسی و ارتباطات انسانی به طور ماهرانه‌ای فرد را متقاعد می‌کنند که اطلاعاتی را آشکار کند که ممکن است به ظاهر بی‌اهمیت باشد اما در ترکیب با داده‌های دیگر به نتایج قابل‌توجهی بینجامد.

این روش‌ها به‌طور خاص بر پایه ارتباطات غیرمستقیم و رویکردهای ظریفی استوار هستند که اعتماد شخص موردنظر را جلب می‌کنند. مکالمات تلفنی می‌توانند شامل پرسش‌هایی با محتوای عمومی به نظر ساده باشند ولی با یک جهت‌دهی نامحسوس، طرف مقابل را به افشای اطلاعات مهم سوق می‌دهند. همچنین عوامل اصلی ممکن است از طریق تطمیع، ترغیب یا ایجاد احساس امنیت روانی در فرد، تأثیرگذاری خود را افزایش دهند.

تحلیل روش‌های تخلیه تلفنی نشان می‌دهد این تکنیک‌ها زمانی مؤثرتر هستند که تماس‌گیرندگان شناخت دقیق از سیستم فکری و رفتاری فرد هدف داشته باشند. برای مثال، برقراری ارتباط اولیه دوستانه یا ایجاد فضای گفت‌وگو در موضوعاتی نامرتبط با هدف اصلی یک استراتژی بنیادین است که در روش‌های این گروه‌ها به چشم می‌خورد.

برای آگاهی بیشتر درباره جزئیات فنی و نمونه‌های واقعی استفاده از این روش‌ها توسط گروه‌هایی چون منافقین و مجاهدین خلق می‌توان منابع معتبر و مرتبط، نظیر تحلیل‌ها و مستندات منتشرشده در رسانه‌های تخصصی همچون عصر تی‌وی را مطالعه کرد. این تحلیل‌ها، علاوه بر بررسی جنبه‌های فنی تخلیه تلفنی، به پیامدها و کاربردهای این اقدامات در ابعاد سیاسی و امنیتی نیز می‌پردازند.