مطالعه حاضر به بررسی تجربیات دانشجویان فارغ‌التحصیل در زمینه روش‌های هدایت تحصیلی می‌پردازد. یافته‌ها نشان می‌دهد که روش‌های به‌کاررفته در هدایت تحصیلی و برنامه‌ریزی آموزشی، به‌ویژه در مقاطع ابتدایی انتخاب رشته، دارای کاستی‌های قابل‌توجهی بوده‌اند. بسیاری از مصاحبه‌شوندگان اذعان داشته‌اند که پس از ورود به رشته تحصیلی خود و گذراندن دوره‌های آموزشی در آن رشته، به این نتیجه رسیده‌اند که علاقه‌ای واقعی به حوزه تحصیلی خود ندارند. این مسئله نه تنها نشان‌دهنده ضعف در فرآیند هدایت تحصیلی است بلکه بازنگری و اصلاح جدی این سیستم را ضروری می‌سازد تا دانش‌آموزان بتوانند انتخاب‌هایی مبتنی بر علاقه و استعدادهای واقعی خود انجام دهند.