مستند «پلاک قرمز» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی علی ثقفی، پرده از یکی از جنبه‌های کمتر دیده‌شده زندگی شهری در محله‌های پایین‌شهر تهران برمی‌دارد. اصطلاح "پلاک قرمز" به خانه‌ها یا مکان‌هایی اطلاق می‌شود که زمانی محل ارتکاب جرایم بوده و پس از شناسایی توسط نیروی انتظامی، پلمپ شده‌اند. این مکان‌ها اغلب با نوشته‌های قرمز روی دیوار یا درِ ورودی مشخص می‌شوند که نشان‌دهنده محل وقوع جرم هستند. ماجرای مستند از جایی آغاز می‌شود که علی ثقفی تصمیم می‌گیرد با دوربین خود به یکی از این محله‌ها برود و از نزدیک با فضای خانه‌هایی که هنوز پلمپ نشده و رفت‌وآمد در آن‌ها ادامه دارد، آشنا شود. او تلاش می‌کند وارد یکی از این مکان‌ها شود؛ ساختمانی که در ظاهر یک کارگاه پرس‌کاری است اما شایعاتی از فعالیت‌های خلاف در آن به گوش می‌رسد. با این حال، متوجه می‌شود که ورود به چنین فضاهایی بسیار دشوار است و افراد غریبه را به‌راحتی نمی‌پذیرند. برای حل این مشکل، ثقفی با پسربچه‌ای به نام علی که سابقاً در آن کارگاه کار می‌کرده، ارتباط می‌گیرد. علی می‌تواند او را راهنمایی کند، اما تلاش‌های ثقفی در نهایت برای ورود به کارگاه بی‌نتیجه می‌ماند. پس از گذشت شش سال، ثقفی به همان محله بازمی‌گردد تا ببیند آیا تغییری در وضعیت این مکان‌ها رخ داده است. او متوجه می‌شود که کارگاه پرس‌کاری همچنان فعال است و پسرعمه علی نیز در تمام این مدت در آنجا مشغول به کار بوده است. این بار مستندساز، همراه با علی و پسرعمه‌اش، تلاش می‌کند تا به این مکان ورود کند و پرده از فعالیت‌های پنهانی آن بردارد. مستند «پلاک قرمز» روایتگر تلاشی پرچالش و مملو از تعلیق برای ورود به این فضای رازآلود و کشف حقایق نهفته در پس درهای بسته است.